Chachapoyas - Cocachimba - Bagua Grande - San Agustin - Puerto Chinchipe - San Ignacio - Namballe - Zumba - Palanuma - Valladolid - Yangana - Vilcabamba

Dejamos Chachapoyas, su tranquilidad y su gente amable para hacer el último recorrido por Perú. Primero tendremos una bajada en asfalto hasta Cocahuayco yupiiiiiiiiiii!!! para luego subir 5km. hasta Cochachimba, en donde visitaremos a la majestuosa catarata del Gocta :-)

Tercera más alta del mundo, con sus más de 700m. en esta temporada de lluvia, luce más grande de la primera vez que la conocí ;-) Una caminata entre la selva nos lleva hacia ella y yo me quedó lejitos porque sigo respetando la naturaleza, vaaa! realmente no quiero mojarme porque tengo frío brrrrrr!!! :-S

Ir dejando Cocachimba y continuando por el río Utcubamba es entrar en ambiente tropical y sentir calor de más de 35°C y en las noches por supuesto el calor no disminuye :( ah! y sin lluvia :-S En cada esquina del camino encontramos a vendedores de frutas 'heladas' que poco a poco nos convencen con sus productos ñami!!!

Para celebrar el término del asfalto y empezar la trocha, un vendedor de carambolas nos regala, 2 y gigantes!! Él dice que 'licuado y con un poco de azúcar es bien útil para calmar la sed' pero como el Cunche es bien Cunche se comió las 2 así crudas ... me parece que ya nunca más tendrá sed :-P

Un poco más adelante y con la tarde sobre nosotros, ya era hora de buscar algún lugar para pernoctar. Gracias a indicaciones de la gente cruzamos el río Chinchipe ayudados del Huaro ¡que miedito! Llegar a Puerto Chinchipe fue desalentador, nadie tenía espacio para nosotros, ni siquiera los hoteles porque ¿quiénes son ustedes?, ¿qué cosa quieren aquí? ... nunca pensé que para dormir en un hospedaje tenía que ser vecino o compadre del dueño, immmmbechil!! Felizmente la autora de la recomendación nos albergó en su casa, así nos convertimos en monos de circo, todo el pueblo vino a vernos por la ventana, y la pregunta del millón ¿cuándo se van?, ja! Un pueblo para no extrañar -.-!

Salimos felices de este lugar y así llegamos a San Ignacio. Ahí encontramos un lugar muy especial para tomar café, café que ellos mismos producen, porque esta zona es cafetalera por excelencia!! Además que con la ayuda de la Cooperación Belga para el desarrollo, tienen planes sostenibles del uso del café, que coincidencia! :-)

La combinación de trocha, arreglo de carreteras y lluvia nunca es buena, así que manejar sobre lodo de 20 centímetros de alto es todo un desafío :-S pobre burrita (mi bici) y negrita (bici de Cunche) :-( Entonces, limpiar las bicicletas es una rutina de todos los días pero la práctica hace al maestro :-P

Llegados a Namballe y casi a punto de dejar Perú (sólo faltaba 6km) decidimos comer la última porción de anticucho uhmmmm!!! Ahora sí, listos para entrar en Ecuador! :-)

Luego del sello respectivo en Migraciones dejamos Perucito, y así a la vuelta de la esquina nos encontramos con pendientes de más de 20° ohhhh!!!! ¡Qué idea de carretera que tienen aquí! :-S Bajarse a empujar la bicicleta era lo que todo ciclista nos avizoraba, y aunque no queríamos creerlo ahí estábamos... ya nos más piernas sino brazos abuuuu!!

El cambio es inmediato, las casas tienen un estilo particular, los buses no tienen vidrios y no hay mototaxís en el camino que te digan: 'hey gringuita, llévame' -.-! La comida es parecida, los segundos por lo menos casi iguales, pero las sopas siempre tienen bananas ;-)
Acompañados por la lluvia, la niebla y una buena dosis de barro llegamos a Vilcabamba. El parque central está lleno de extranjeros y nos resulta extraño, luego de tantos días de compartir con la gente local. El clima súper agradable y el hecho de que el agua ayude a prolongar la vida de la gente, atrae a muchos turistas que cada año optan por quedarse a vivir en este rincón del Ecuador.
Nosotros optamos por alejarnos un poco del centro para descansar en la misma selva :-) Rumi Wilco nos recibió como en casa y desde aquí nos prepararemos para nuestro siguiente destino: Cuenca, ahí vamos :-)

EnNeerlandés:

We laten Chachapoyas met zijn rust, vriendelijke mensen en de heerlijke Peruaanse keuken achter ons en zijn klaar voor het laatste stukje Peru. In Chachapoyas worden we voor de eerste keer in deze reis getracteerd op een prachtige afdaling op de Macadam!

Op een boogscheut van Chachapoyas ligt Cocachimba, een dorpje zoals er wel meerdere zijn maar niet elk dorp heeft een waterval van meer dan 700 meter in zijn achtertuin en dat lokt de nodige bezoekers. De overvloedige regen van de laatste dagen heeft ervoor gezorgd dat hij eruit ziet zoals op de fotos.
Een prachtige wandeling door de 'jungle' brengt ons tot aan de voet van de gigant en we laten ons benevelen.

Langs de rivier Utcabamba rijden we de Tropen binnen en doen het even zonder regen. Temperaturen van 35 graden en meer en ook 's nachts wil het niet afkoelen. Op elke hoek van de straat hebben mensen hun fruitkraampjes opgesteld en we laten ons verwennen.
Fietsen is een feest!

Om de overgang van asfalt in grint te vieren worden we door een plaatselijke getracteerd op Carambola een vrucht uit de tropen die mits toevoeging van een beetje suiker een heerlijke dorstlesser is. Een beetje verder op steken we de rivier over in een houten bakje 'huaro' en zijn een ervaring rijker :-)

Naar San Ignacio gaat het voor de verandering nog eens lekker bergop en na 20 km houden we het voor bekeken. Koffie en taart zoals gewoonlijk op onze rustdagen. De koffie valt hier als het ware van de bomen en dat laat zich merken - heerlijk!

Van grint gaat de weg over in slijk en dat in combinatie met de nodige regen geeft dat een troepje ... Fietsje kuisen is dagelijkse kost maar gaat met de dag beter :-)
Mannen met Rohlof(naafversnelling) houden het bij een stop in de carwash :-S en drinken een kopje koffie meer.

Zo gaat het verder tot in Namballe, het laatste dorpje in Peru alwaar we genieten van de laatste portie Anticucho de corazon. We zijn klaar om Ecuador binnen te rijden!
In mijn vorige reis liet ik de fiets aan de kant maar beloofde jullie plechtig dat ik bij gelegenheid het zeker op de fiets zou doen en zo gezegd zo gedaan!!!
Land van de bananen, here we come!!!

De grens oversteken is zoals gewoonlijk geen enkel probleem, stempeltje in het grote boek en klaar is kees. De verhalen over de Ecuatoriaanse wegen zijn geen fabeltje ... We duwen de fietsen het nieuwe land binnen maar daar wennen we redelijk aan.

Verder ruilen we de Sol voor 'den Dollar' , doen de autos het met veel minder getoeter en blijkt het straatbeeld iets minder chajotisch te zijn dan in Peru.
Het eten wijkt voorlopig niet erg veel af de Peruaanse keuken en banaantjes zijn er altijd bij, njammie!
Van de honger gaan we hier al zeker niet omkomen.

Vergezeld door regen, mist en een gezonde portie modder rijden we Vilcabamba binnen. Het Parque Central is gevuld met bleekhuiden en dat voelt een beetje vreemd aan na dagen van afzondering tussen de plaatselijke bevolking ...
Het aangename klimaat lokt enorm veel toeristen naar dit charmante dorpje.
Cafe con torta de banana por favor!!!
We zetten ons tentje in een Ecolodge en plukken de dag met Chirimoya en Maracuya!

Ecuador ama la vida - ze maken er werk van!
Groen, groener, groenst!!!

tot de volgende ...

verder hebben een rubriek statistieken toegevoegd bij de links in de rechterbenedenhoek van jullie scherm ;-)